Hipopotamy, to duże, głównie roślinożerne ssaki występujące w Afryce Subsaharyjskiej. Należą do rodziny Hippopotamidae, która obejmuje dwa gatunki: hipopotama właściwego (Hippopotamus amphibius) i znacznie mniejszego hipopotama karłowatego (Choeropsis liberiensis). Hipopotam właściwy jest trzecim co do wielkości żyjącym lądowym ssakiem po słoniach i nosorożcach. Dorosłe osobniki mogą ważyć od 1,5 do 4 ton i mierzyć około 5 metrów długości. Posiadają charakterystyczne duże usta i kły, które mogą służyć jako narzędzia obronne.
Hipopotamy spędzają większość dnia zanurzone w wodzie lub błocie, co pomaga utrzymać ich skórę nawilżoną i chroni przed upałem. Woda jest kluczowym elementem ich środowiska, a hipopotamy często są znalezione w rzekach, jeziorach i bagnach. Są doskonałymi pływakami i potrafią zatrzymać oddech pod wodą na około 5 minut. Mimo iż są z natury wodne, hipopotamy wychodzą na ląd w nocy, aby paść się na trawie, pokonując przy tym znaczne odległości.
Hipopotamy mają złożone struktury społeczne, żyjąc w grupach zwanych stadami, które mogą liczyć nawet do 100 osobników. Stada te zwykle składają się z samic z młodymi oraz jednego dominującego samca, który broni terytorium. Hipopotamy komunikują się za pomocą głębokich odgłosów i gestów.
Mimo swojego spokojnego wyglądu hipopotamy są uważane za jedne z najbardziej agresywnych zwierząt i stanowią duże zagrożenie dla ludzi, znajdując się w pobliżu ich środowiska naturalnego. Są odpowiedzialne za więcej ataków na ludzi niż jakiekolwiek inne duże zwierzę w Afryce.
Populacja hipopotamów zmniejsza się z powodu utraty siedlisk, polowań dla mięsa i kości oraz konfliktów z ludźmi. Obecnie hipopotam właściwy jest klasyfikowany jako gatunek narażony na wyginięcie. Ochrona hipopotamów wymaga międzynarodowych wysiłków w celu zachowania ich środowisk naturalnych i regulacji polowań.